یاد گرفتم:

با احمق بحث نکنم و بگذارم در دنیای احمقانه خویش خوشبخت زندگی کند. 
 با وقیح جدل نکنم چون چیزی برای از دست دادن ندارد و روحم را تباه می کند . 
 از حسود دوری کنم چون حتی اگر دنیا را هم به او تقدیم کنم باز هم از من بیزار خواهد بود .
با کودک بحث نکنم چون مرا با دانش خویش می سنجد و هم سطح خویش میپندارد

اما یادم باشه:

يادم باشه که هيچکس رو اميدوار نکنم بعد يکدفعه رهاش کنم چون خرد ميشه ميشکنه و آهسته ميميره .

يادم باشه که قلبم رو هميشه لطيف نگه دارم تا کسي که به من تکيه کرده سرش درد نگيره

يادم باشه قولي رو که به کسي ميدم عمل کنم .

 يادم باشه هيچوقت کسي رو بيشتر از چند روز چشم به راه نذارم چون امکان داره زياد نتونه طاقت بياره .

 يادم باشه اگه کسي دوستم داشت بهش نگم برو نميخوام ببينمت چون زندگيش رو ازش ميگيرم