یاد گرفتم: یادم باشه:
یاد گرفتم:
با احمق بحث نکنم و بگذارم در دنیای احمقانه خویش خوشبخت زندگی کند.
با وقیح جدل نکنم چون چیزی برای از دست دادن ندارد و روحم را تباه می کند .
از حسود دوری کنم چون حتی اگر دنیا را هم به او تقدیم کنم باز هم از من بیزار خواهد بود .
با کودک بحث نکنم چون مرا با دانش خویش می سنجد و هم سطح خویش میپندارد
اما یادم باشه:
يادم باشه که هيچکس رو اميدوار نکنم بعد يکدفعه رهاش کنم چون خرد ميشه ميشکنه و آهسته ميميره .
يادم باشه که قلبم رو هميشه لطيف نگه دارم تا کسي که به من تکيه کرده سرش درد نگيره
يادم باشه قولي رو که به کسي ميدم عمل کنم .
يادم باشه هيچوقت کسي رو بيشتر از چند روز چشم به راه نذارم چون امکان داره زياد نتونه طاقت بياره .
يادم باشه اگه کسي دوستم داشت بهش نگم برو نميخوام ببينمت چون زندگيش رو ازش ميگيرم
+ نوشته شده در سه شنبه بیست و هفتم مهر ۱۳۸۹ ساعت 8:38 توسط ۞ پـامچــال ۞
|
خدایا به من زیستنی عطا کن که در لحظه ی مرگ بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته حسرت نخورم و مردنی عطا کن که بر بیهودگی اش سوگوار نباشم.